Νέο παραγωγικό μοντέλο στη χώρα τώρα!
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Β.Ε.Π.
Η μετάβαση της παραγωγικής δομής σε μια νέα εποχή, αποτελεί την νέα αναπτυξιακή πρόκληση στην παγκόσμια αγορά. Η «4η βιομηχανική επανάσταση» είναι προ των πυλών και πολλές χώρες προετοιμάζονται για την αντιμετώπιση των επιπτώσεών της στην οικονομία.
Η Ελλάδα όμως, πώς θα αντιμετωπίσει αυτή, τη νέα πρόκληση;
Πρόσφατα τέθηκε η επανασύσταση του Υπουργείου Βιομηχανίας. Το ορθό είναι Υπουργείο Βιομηχανίας και Βιοτεχνίας.
Η λειτουργία Υπουργείου εξειδικευμένου στα θέματα της βιομηχανίας και βιοτεχνίας σαφώς και είναι θεμιτή αλλά με βάση ποια βιομηχανική πολιτική;
Η συγκρότηση βιομηχανικής πολιτικής διέπεται από συγκεκριμένες απαιτήσεις και προϋποθέσεις, απαλλαγμένες από ιδεολογικές αντιλήψεις περί οικονομίας, και απαιτεί σαφή και εξειδικευμένο σχεδιασμό .
Η ανάγκη για ύπαρξη ισχυρής βιομηχανίας – βιοτεχνίας στη χώρα είναι επιτακτική και απαιτεί σαφή βιομηχανική πολιτική έτσι ώστε να μπορέσει η ελληνική οικονομία να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της.
Ένα Υπουργείο που θα ασχοληθεί αποκλειστικά με τα θέματα της βιομηχανίας - βιοτεχνίας, ναι, είναι ευπρόσδεκτο αλλά ένα Υπουργείο με εξειδικευμένο στελεχικό δυναμικό που θα έχει την τεχνογνωσία να διαχειριστεί θέματα αιχμής για την ελληνική βιομηχανία – βιοτεχνία, όπως τις περιβαλλοντικές άδειες, τις χωροθετήσεις, τη δημιουργία βιομηχανικών ζωνών, τα απαραίτητα αναπτυξιακά έργα, βασιζόμενα στις πραγματικές και ουσιαστικές ανάγκες της ελληνικής οικονομίας, την ολοκλήρωση της απλοποίησης των διαδικασιών αδειοδότησης και λειτουργίας των επιχειρήσεων, τις κατηγορίες βιομηχανικής όχλησης, το ενεργειακό κόστος, την στήριξη των περιοχών που λειτουργούν βιομηχανίες – βιοτεχνίες με μέτρα προστασίας περιβάλλοντος κ.α..
Ένα εξίσου σημαντικό θέμα είναι η χρηματοδότηση της βιομηχανίας – βιοτεχνίας, που απαιτεί ολοκληρωμένο σχεδιασμό αλλά μακροπρόθεσμο και μετά την έλλειψη χρηματοδότησης των τελευταίων ετών θα πρέπει να είναι ουσιαστική και συνεχόμενη.
Παράλληλα θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη η ενίσχυση της Τεχνικής Εκπαίδευσης και να ενταχθεί στις αρμοδιότητες του εν λόγω Υπουργείου αφού μπορεί αποδεδειγμένα να συμβάλλει στην ποιοτική αναβάθμιση του παραγωγικού ιστού της χώρας, τη μείωση της ανεργίας, και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Κατά συνέπεια απαιτείται ο σχεδιασμός αναπτυξιακού προγράμματος που θα εντάσσει τη βιομηχανία – βιοτεχνία εντός των προτεραιοτήτων για τη μεταμνημονιακή εποχή στη χώρα με ολοκληρωμένη βιομηχανική πολιτική και συγκεκριμένους στόχους.
Όλα αυτά δεν είναι εφικτό να υλοποιηθούν με απαρχαιωμένο θεσμικό πλαίσιο, αλλά με εξειδικευμένες παρεμβάσεις, αναβάθμιση των φορέων που ασχολούνται με τη βιομηχανία και γιατί όχι με τη δημιουργία αντίστοιχου Υπουργείου που αποτελεί και αίτημα των φορέων βιομηχανικής εκπροσώπησης της χώρας
Δυστυχώς η Ελλάδα, ακόμα και σήμερα δείχνει να μην έχει αντιληφθεί τη θέση της βιομηχανίας - βιοτεχνίας στην οικονομία και ότι η παραγωγή αποτελεί συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας .
Μπορεί πρόσφατα να πραγματοποιήθηκε έξοδος από τα μνημόνια, αλλά όσα έχει επιφέρει η κρίση στην ελληνική οικονομία δεν θα λυθούν ως δια μαγείας . Τα χρόνια της κρίσης δημιούργησαν ένα αντιπαραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης στη δομή της ελληνικής οικονομίας με αποτέλεσμα η επιχειρηματικότητα - και ειδικά η βιοτεχνία - δύσκολα θα καταφέρουν να αποκτήσουν και πάλι διεθνές ανταγωνιστικό προφίλ.
Η επανασύσταση, λοιπόν, του Υπουργείου Βιομηχανίας - Βιοτεχνίας σαφώς και θα επιφέρει θετικά αποτελέσματα, αλλά υπό προϋποθέσεις, ήτοι: υιοθέτηση νέου παραγωγικού μοντέλου με μεταρρυθμίσεις , επενδύσεις αλλά και την παραγωγή διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας, σε διαφορετική περίπτωση θα παραμείνουμε με τις προσδοκίες για ένα καλύτερο αύριο στην ελληνική βιομηχανία - βιοτεχνία.
