Σύμφωνα με τον Νόμο 4872/2021 επήλθαν τροποποιήσεις ως προς τον χρόνο διάρκειας και τους λόγους λύσης ΕΠΕ (άρθ. 50-52) και ΙΚΕ (άθρ.53-54)
Ειδικότερα, η διάρκεια των ΕΠΕ μπορεί πλέον να είναι όχι μόνο ορισμένου αλλά και αορίστου χρόνου. Συνεπώς, η αόριστη διάρκεια της εταιρίας που είτε ορίστηκε ως τέτοια με το καταστατικό είτε κατέστη αόριστη μετά την πάροδο του χρόνου ορισμένης διάρκειας και μη λύση της εταιρείας από τους εταίρους, δεν αποτελεί πλέον λόγους λύσης αυτής.
Τα ανωτέρω ισχύουν ομοίως και για την διάρκεια και τους λόγους λύσης των ΙΚΕ.
Δηλαδή:
Με τον νόμο 4872/2021 επήλθαν τροποποιήσεις σχετικά με τον χρόνο διάρκειας των Εταιρειών Περιορισμένης Ευθύνης (ΕΠΕ) και Ιδιωτικών Κεφαλαιουχικών Εταιρειών (ΙΚΕ) (άρθρα 51-52 και 53-54 αντιστοίχως)
Ειδικότερα, στο άρθρο 6 του Ν. 3190/1955, προστίθεται το άρθρο 6α το οποίο ορίζει ότι η «διάρκεια της εταιρείας μπορεί να είναι ορισμένου χρόνου ή αόριστη».
Η διάρκεια της εταιρείας λογίζεται ως αόριστη α) αν έχει οριστεί ρητά στο καταστατικό ως τέτοια, β) αν έχει παρέλθει ο χρόνος διάρκειας που έχει οριστεί στο καταστατικό και οι εταίροι δεν αποφασίζουν τη λύση τους.
Αντιστοίχως, αντικαθίσταται και το άρθρο 44 του Ν. 3190/1955, με τη κατάργηση του εδ. ε’, στο οποίο δεν προβλέπεται εφεξής η παρέλευση του χρόνου διάρκειας της ΙΚΕ ως λόγος λύσης αυτού.
Ομοίως στο άρθρο 46 του Ν. 4072/2012, προστίθεται πρόβλεψη και για αόριστη διάρκεια της ΙΚΕ, ορίζοντας ειδικότερα ότι «η διάρκεια της εταιρείας μπορεί να είναι ορισμένου χρόνου ή αόριστη».
Η διάρκεια της εταιρείας λογίζεται ως αόριστη α) αν έχει οριστεί ρητά στο καταστατικό ως τέτοια, β) αν έχει παρέλθει ο χρόνος διάρκειας που έχει οριστεί στο καταστατικό και οι εταίροι δεν αποφασίζουν τη λύση τους.
Αντιστοίχως, αντικαθίσταται και το άρθρο 103 του Ν. 4072/2012, με τη κατάργηση του εδ. β’, στο οποίο δεν προβλέπεται εφεξής η παρέλευση του χρόνου διάρκειας της ΙΚΕ ως λόγος λύσης αυτού.